ജനീവയില് ഒരു സുഹൃത്തിന് ഒരാഗ്രഹം(സ്വിറ്റ്സര്ലന്ഡില് താമസക്കാരനാണ് ലേഖകകന്). വീട്ടില് ഒരു അക്വേറിയം വാങ്ങി അതില് മീന് വളര്ത്തണം. പുള്ളി പെറ്റ് ഷോപ്പിലേക്ക് വെച്ചുപിടിച്ചു.
പെറ്റ് ഷോപ്പില് ചെന്ന അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു അക്വേറിയം വാങ്ങാന് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായില്ല. ലോകത്തെവിടെയും എന്ന പോലെ കാശ് കൊടുത്താല് അക്വേറിയം വാങ്ങാം. അക്വേറിയത്തില് ഇടാന് മീനിനെ വാങ്ങാന് ശ്രമിച്ചപ്പോഴാണ് കഥ മാറിയത്.
മീനിനെ ഉടന് വാങ്ങാന് കഴിയില്ല. അക്വേറിയം വീട്ടില് കൊണ്ടുപോയി അതില് വെള്ളം നിറച്ചുവെക്കണം. എന്നിട്ട് ഒന്നോ രണ്ടോ ആഴ്ച കഴിഞ്ഞ് അക്വേറിയത്തിലെ വെള്ളത്തിന്റെ സാംപിളുമായി കടയില് തിരിച്ച് ചെല്ലണം. ആ വെള്ളം ടെസ്റ്റ് ചെയ്ത് അതില് മീനിന് ആരോഗ്യത്തോടെ ജീവിക്കാം എന്നുറപ്പാക്കിയിട്ടേ മീനിനെ നല്കൂ.
ഇത് മീനിന്റെ കാര്യത്തില് മാത്രമുള്ളതല്ല. ഏത് തരം ജീവിയേയും വളര്ത്തുന്നവര്ക്ക് ഇവിടെ ചില ഉത്തരവാദിത്തങ്ങള് ഉണ്ട്. ഗിനിപ്പന്നിയും മുയലും പോലുള്ള ജീവികളെ ഒറ്റ ഒരെണ്ണമായി വളര്ത്തുന്നതിന് നിരോധനമുണ്ട്. അവയ്ക്ക് കൂട്ട് വേണം.
വീടിന് തൊട്ടടുത്ത് ഒരു ഡോഗ് പാര്ക്ക് ഉണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില് നിന്നിറങ്ങിയാല് ഒരു മുന്തിരിത്തോട്ടമാണ്. അതിനപ്പുറം ലേക്കും മലകളും കാണാം. ആ കാഴ്ച ആസ്വദിച്ച് നടക്കാന് ഞങ്ങള് മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിനടുത്തുള്ള വഴിയിലേക്കിറങ്ങും. അതേ വഴിയിലാണ് ആളുകള് പട്ടികളുമായി ഡോഗ് പാര്ക്കിലേക്ക് പോകുന്നത്.
നാട്ടില് പട്ടിയെ കണ്ടാല് ഓടുന്ന എനിക്ക് ഇവിടെ പട്ടികളോട് വലിയ പേടിയില്ല. ഡോഗ് പാര്ക്കിലേക്ക് പോകുന്ന പട്ടികളെ കണ്ടാല് വഴി മാറാറില്ല. കൂട്ടുകാരുടെയൊക്കെ പട്ടികളെ ഓമനിക്കാന് മടിയുമില്ല.
ഇവിടെ പട്ടിയെ വഴിയിലിറക്കിയാല് അതിന് ലീഷ് കെട്ടണം. ഡോഗ് പാര്ക്ക് പോലുള്ള നിശ്ചിത സ്ഥലങ്ങളില് എത്തിയാലേ ലീഷ് അഴിച്ച് പട്ടിയെ സ്വതന്ത്രരാക്കി വിടാന് പാടുള്ളൂ. പട്ടി കാഷ്ഠിച്ചാല് അത് ഉടമസ്ഥന് പെറുക്കി വേസ്റ്റ് ബാസ്കറ്റില് നിക്ഷേപിക്കണം.
ഇവിടെ തെരുവ് പട്ടി എന്നൊരു സംഗതി ഇല്ല. കാരണം, ഓരോ പട്ടിക്കും രേഖയുണ്ട്. ഓരോ പട്ടിയെയും ട്രാക്ക് ചെയ്യാനുള്ള സംവിധാനമുണ്ട്. സ്വന്തം പേരില് വാങ്ങിയ പട്ടിയെ തെരുവിലേക്കിറക്കി വിട്ടാല് നടപടി പുറകേ വരും.