ഫുക്കുഷിമ ദുരന്തത്തിന് ശേഷം ലോകമെങ്ങും ആണവ നിലയങ്ങള്ക്കെതിരായ വികാരം ശക്തമായി. തമിഴ്നാട്ടിലെ കൂടംകുളത്തും മഹാരാഷ്ട്രയിലെ ജെയ്താപൂരും ആണവനിലയങ്ങള് സ്ഥാപിക്കാന് ഭാരത സര്ക്കാര് നടത്തുന്ന ശ്രമങ്ങള്ക്കെതിരെ വന് പ്രക്ഷോഭമാണ് ജനങ്ങള് നടത്തുന്നത്. കൂടംകുളത്തെ സമരം കൊടുമ്പിരി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ ഘട്ടത്തില് ആണവ നിലയങ്ങളെ കുറിച്ച് നിരവധി ആണവ വിരുദ്ധ സമരങ്ങളില് സജീവമായി പങ്കെടുത്ത പ്രമുഖ പരിസ്ഥിതി പ്രവര്ത്തകന് സി.ആര് നീലകണ്ഠനുമായി ഡൂള് ന്യൂസ് പ്രതിനിധി ഹരീഷ് വാസുദേവന് നടത്തിയ സുദീര്ഘമായ സംഭാഷണം.
ഹരീഷ്: എങ്ങനെയാണ് കൂടംകുളം സമരത്തെ നോക്കിക്കാണുന്നത് ?.
സി.ആര് : കൂടംകുളം സമരത്തെ വൈകിപ്പോയ സമരം എന്ന് പറയാം. കാരണം കണ്ണൂരെ പെരിങ്ങോമിലും കൂടംകുളത്തും ആണവനിലയം സ്ഥാപിക്കാന് തീരുമാനിക്കുന്നത് ഏതാണ്ട് ഒരേ സമയമാണ്. എണ്പതുകളുടെ പകുതിയില്. പെരിങ്ങോമില് ആണവ നിലയത്തിനെതിരെ ആദ്യമേ സമരം ഉണ്ടാവുകയും, അവിടെ ആണവനിലയം സാധ്യമല്ല എന്ന് ജനങ്ങള് കൂട്ടായി തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തു, അതിനുശേഷം വന്ന ഒരു സര്ക്കാരും പിന്നീടതിനെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചിട്ടില്ല.[]
അതിനുശേഷം കോതമംഗലം ഒരെണ്ണം തുടങ്ങാന് ആലോചിച്ചു. ഏതാണ്ട് അതേ സമയത്താണ് കൂടംകുളത്ത് റഷ്യന് (അന്നത്തെ യു.എസ്.എസ് ആര്) ആണവനിലയം കൊണ്ടുവരാന് ശ്രമിക്കുന്നത്. പക്ഷെ അന്ന് യു.എസ്.എസ്.ആര് തകര്ന്നു പോകുകയും 1989 90 ആയപ്പോഴേക്കും അതനിശ്ചിതം ആകുകയുമൊക്കെ ചെയ്തു. പിന്നെ, 96 ല് റഷ്യ എന്ന രാജ്യം ഇതിനെ പുനരിജ്ജീവിപ്പിക്കുകയും വലിയ ബിസിനസായി കൊണ്ടുവരികയും ചെയ്തതാണ് ഇതിന്റെ തുടക്കം.
96 ല് തുടങ്ങിയതാണ് ഇപ്പോള് നടക്കുന്ന കൂടംകുളം പദ്ധതി. ആയിരം മെഗാവാട്ട് വീതമുള്ള രണ്ട് റിയാക്ടറുകള് , VVER എന്ന് പറയുന്ന റഷ്യന് റിയാക്ടറുകള് ഉപയോഗിക്കാനാണ് തീരുമാനിച്ചിരുന്നത്. ഇതിന്റെ ഒരു പ്രത്യേകത, റഷ്യന് റിയാക്ടര് , അതിന്റെ ഉപകരണങ്ങള് ഒക്കെ റഷ്യന് , ഇതിന്റെ ഇന്ധനം പൂര്ണ്ണമായി ഇറക്കുമതി ചെയ്യേണ്ട ഇന്ധനം, ഇതിവിടെ ഒരിക്കലും ചര്ച്ച ചെയ്യപ്പെടാത്ത ഒരു കാര്യമാണ്. എന്റിച്ച്ഡ് യുറേനിയം ആണ് ഇതിനു വേണ്ട ഇന്ധനം. ഇന്ത്യക്ക് എന്റിച് മെന്റ് പ്ളാന്റ് ഇല്ല. ഇന്ധനം നൂറു ശതമാനം ഇറക്കുമതി ചെയ്യണം.
ഏതു താപനിലയത്തിനും നാലായിരം മെഗാവാട്ട് സ്ഥാപിക്കാന് വേണ്ടത് ഇരുപതിനായിരം കോടി രൂപയാണ്. അപ്പോള് ചെലവ് കുറഞ്ഞ വൈദ്യുതിയാണ് എന്ന വാദം പൊളിയുകയാണ്
നമ്മള് ഓര്ക്കേണ്ടത്, താരാപൂര് ഇത് തന്നെയായിരുന്നു അവസ്ഥ. അമേരിക്കയില് നിന്നും റിയാക്ടര് വാങ്ങി 1966 ല് സ്ഥാപിച്ച്, 74 ല് പൊഖ്റാന് ആണവ സ്ഫോടനത്തെ തുടര്ന്നും (വേറെ ചില കാരണങ്ങളും ഉണ്ട്) താരാപ്പൂരിലേക്കുള്ള ആണവ ഇന്ധനം അമേരിക്ക നിര്ത്തുന്നു. താരാപ്പൂരിലെ രണ്ട് നിലയങ്ങള് നാം വളരെക്കാലം പൂട്ടിയിടുന്നു. ഇപ്പോഴും താരാപ്പൂരില് വളരെ കുറഞ്ഞ നിലയില് ആണ് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നത്. അതില്ക്കൂടുതല് പ്രവര്ത്തിക്കാന് കഴിയില്ല.
ഞാന് പറഞ്ഞു വന്നത്, ഒരു തവണ പാഠം പഠിച്ചിട്ടും, വീണ്ടും നമ്മള് നൂറു ശതമാനം ഇറക്കുമതി ചെയ്യേണ്ട ഇന്ധനത്തെ ആശ്രയിച്ചാണ് നാം നില്ക്കുന്നത്. ഇതിന്റെയൊരു രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്നമാണ് നാം വണ്ടൂ ത്രീ കരാര് വന്നപ്പോഴൊക്കെ ഉയര്ത്തിയത്. ഇപ്പൊ ഇത് റഷ്യയില് നിന്നാണ്. നാളെ അത് ഫ്രാന്സില് നിന്നാകാം, വേറെ എവിടെ നിന്നെങ്കിലും ആയിരിക്കാം. ഈ രാഷ്ട്രങ്ങള്ക്കിഷ്ടമില്ലാത്ത എന്തെങ്കിലും ഇന്ത്യ ചെയ്താല് ആ നിമിഷം ഇന്ധനം തരുന്നത് അവര് നിര്തിവെക്കാം. പൊളിറ്റിക്കല് കണ്ട്രോള് ഓവര് ഇന്ത്യ. അതാണ് ഒരു കാര്യം.
രണ്ടാമത്തെ കാര്യം അതിന്റെ വില. വില കൂടുമെന്ന കാര്യത്തില് സംശയമില്ല. ഒരിക്കലും ടെണ്ടര് ചെയ്യാതെയാണ് ഇതിന്റെയൊക്കെ വില നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നത്. കൂടംകുളത്ത് നിശ്ചയിച്ചതും ടെണ്ടര് ഇല്ലാതെയാണ്, ജെയ്താപ്പൂര് ഫ്രഞ്ച് കമ്പനിയുടെ വരുന്നതും , ആന്ധ്രയില്, ഹരിയാനയില് ഒക്കെ വരുന്നുണ്ട്, നമ്മുടെ 123 കരാറിന്റെ ഭാഗമായിട്ട്, ആ നിലയങ്ങള് ഒക്കെതന്നെ ഇറക്കുമതി നിലയങ്ങള് ആണ്. ഇന്ധനവും, ടെക്നോളജിയും ഇറക്കുമതി ചെയ്യാന് ആണ് നിര്ദ്ദേശിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.
പ്രകൃതിദത്ത യുറേനിയം സംപുഷ്ടീകരിച്ചാണ് സമ്പുഷ്ട യുറേനിയം ഉണ്ടാക്കുന്നത്. ഇന്ത്യക്ക് സമ്പുഷ്ട യുറേനിയം ഉണ്ടാക്കാന് പറ്റില്ല. സമ്പുഷ്ടീകരണം സാധ്യമല്ല. അതിന്റെ പ്രധാന കാരണം ഇന്ത്യക്ക് അതിനുള്ള സാങ്കേതികവിദ്യ ഇല്ല. ഒരു കാരണവശാലും ഇന്ത്യക്ക് ഈ ടെക്നോളജി തരില്ലെന്നും ഹൈഡ് ആക്റ്റ് അനുസരിച്ച് തീരുമാനിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അതായത്, ഇന്ത്യക്ക് ഉള്ളത് ഒരു പരാശ്രയ ആണവ നയമാണ്.
ആണവനിലയങ്ങള് വേണമെന്ന് വാദിക്കുന്നവര്ക്ക് പോലും ഇത് ശരിയല്ല. ഞാന് ആണവ രംഗത്ത് പ്രവര്ത്തിച്ച ആള് എന്ന നിലയ്ക്ക് നോക്കിയാല്പ്പോലും ഒരു ആണവവാദി എന്ന നിലയ്ക്ക് സംസാരിച്ചാല്പ്പോലും, ഹോമി ഭാഭ അടക്കമുള്ളവര് ഉണ്ടാക്കിയ ഇന്ത്യയുടെ ആണവ നയം എന്ന് പറയുന്നത് പൊളിഞ്ഞു പാളീസായി എന്ന് ഇവര് തുറന്നു സമ്മതിക്കുകയാണ് ഇപ്പോള്. കാരണം, ഇന്ത്യ പൂര്ണമായി ഇന്ത്യയുടെതായ ഇന്ധനം, ടെക്നോളജി കൊണ്ടുവരുന്ന, അതിനുവേണ്ടി നമ്മള് ഒരു ടൈപ്പ് റിയാക്ടര് ഉണ്ടാക്കി അതില്നിന്നും ഇന്ധനമെടുത്തു ബ്രീഡര് എന്ന രണ്ടാമത്തെ റിയാക്ടര് ഉണ്ടാക്കും.
അതിനു പുറത്തു തോറിയം പൊതിഞ്ഞ് തോറിയത്തില് നിന്നും ഇന്ധനമുണ്ടാക്കി മൂന്നാമത്തെ സ്റ്റേജിലേക്ക് പോകും. എന്ന് വെച്ചാല്, ഇന്ത്യക്ക് ഒരിക്കലും ഇന്ധനം ഇല്ലാതെ വരില്ല. അതിനെയാണ് ബ്രീഡര് എന്ന് പറയുന്നത്, പക്ഷെ അത് ഫെയില് ആയി. മുപ്പതു വര്ഷമായി ബ്രീഡര് റിയാക്ടര് കമ്മീഷന് ചെയ്യാന് പറ്റിയിട്ടില്ല. കമ്മീഷന് ചെയ്യാന് പോയിട്ട് ഒരു പണിയും ആയിട്ടില്ല.
1980 ല് ഞാന് ഭാഭ അറ്റോമിക് റിസര്ച് സെന്ററില് ഉണ്ടായിരുന്ന കാലത്ത്, ബ്രീഡര് ഡിസൈന് നടക്കുകയാണ്. ഇപ്പോഴും ഏതാണ്ട് ബ്രീഡര് റിയാക്ടര് ഡിസൈന് നടക്കുക തന്നെയാണ്. അടുത്ത കാലത്തെങ്ങും എവിടെയും കമ്മീഷനിംഗ് ആകുമെന്ന് ഒരു ഉറപ്പുമില്ല. ഞാന് പറഞ്ഞുവന്നത് ഇന്ത്യന് ആണവ നയം പൊളിഞ്ഞുപോയി, ഇന്ത്യന് അണുശക്തിയെ അനുകൂലിക്കുന്നവര്ക്ക് പോലും കൂടംകുളം മോഡല് സ്വീകരിക്കാന് കഴിയില്ല എന്നാണ്.
അടുത്ത പേജില് തുടരുന്നു
ഹരീഷ് : കേട്ടത് ശരിയാണെങ്കില് സര്ക്കാര് പതിമൂവായിരം കോടി രൂപ കൂടംകുളത്തിനായി മുടക്കിക്കഴിഞ്ഞു. ഇനിയത് വേണ്ടെന്നു വെക്കുന്നത് ശരിയാണോ?
സി.ആര് : ശരിയാണ്, പതിമൂവായിരം കോടി എന്ന് പറഞ്ഞാല് വലിയ തുകയാണ്. പക്ഷെ ഈ ആണവ റിയാക്ടറിന്റെ കാര്യത്തില് ഈ പതിമൂവായിരം കോടി വളരെ ചെറുതാണ്. എന്താണെന്ന് വെച്ചാല്, ഇനി നാം മുടക്കേണ്ടി വരുന്ന തുക എത്രയാണെന്ന് കണക്കാക്കിയാല് അത് അന്പതിനായിരം കോടി രൂപയാണെങ്കില് ഈ പതിമൂവായിരം കോടി പോട്ടെന്നു വെയ്ക്കുകയാണ് ഭേദം. അതാണൊരു കാര്യം.[]
മറ്റൊരു കാര്യം ഇപ്പോള് മുടക്കിയ മുഴുവന് തുകയും കളയേണ്ടതില്ല. കുറേ ഭാഗം നമുക്ക് വേറെ ആവശ്യങ്ങള്ക്ക് ഉപയോഗിക്കാം. ഇപ്പോള് പതിമൂവായിരം കോടിയില് നിര്മ്മിച്ച ആണവ റിയാക്ടര് എന്ന് പറയുന്ന ഒരു സാധനം കഴിഞ്ഞാല് ബാക്കിയൊക്കെ ഒരു താപ നിലയത്തിന്റെ പോലെ തന്നെയാണ്. ഇതില് നിന്നും നീരാവിയുണ്ടാക്കി തിരിക്കുന്ന ടര്ബെയ്ന് ഒക്കെ ഒന്നാണ്. ടര്ബെയ്ന് തിരിക്കാനുള്ള നീരാവി എങ്ങനെ ഉണ്ടാക്കണം എന്നതാണ് പ്രശ്നം. അത് ആണവോര്ജ്ജം ഉപയോഗിച്ച് ഉണ്ടാക്കുന്നതിനു പകരം കല്ക്കരി ഉപയോഗിച്ചോ മറ്റേതെങ്കിലും ഇന്ധനം ഉപയോഗിച്ചോ മറ്റോ നിര്മ്മിച്ചാലും ഇതിലും ഭേദമാണ്. പ്ലാന്റിന്റെ ബാക്കി ഭാഗം നമുക്ക് ഉപയോഗിക്കാം.
ഇതുവരെ അമേരിക്കയില് ഉണ്ടാക്കിയ മുഴുവന് റിയാക്ടറുകളും ഉണ്ടാക്കിയത്രയും ചെലവ് ഒരു നിലയത്തിന്റെ ആണവ മാലിന്യം സൂക്ഷിക്കാന് വേണ്ടിവരും
ഇനി ഇതുപയോഗിച്ചാല് സംഭവിക്കാന് പോകുന്നത് പറയാം. ഇപ്പോള് ആയിരം മെഗാവാട്ടിന്റെ ഒന്നാമത്തെ നിലയമാണ് ആണ് കമ്മീഷന് ചെയ്യാന് പോകുന്നത്. അത് ക്രിട്ടിക്കല് ആയിക്കഴിഞ്ഞാലും പ്രായോഗിക ഉത്പാദനം തുടങ്ങുമ്പോ പിന്നെയും വര്ഷങ്ങള് എടുക്കും. ഇതിന്റെ രണ്ടാമത്തെ നിലയതിനുള്ള നിര്മ്മാണം തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അഞ്ച് പത്തു വര്ഷത്തിനകം അത് വരും. ഇതിന്റെ രണ്ടാം ഘട്ടത്തില് രണ്ട് നിലയങ്ങള് ആണ് അപ്പോള് നാലായിരം മെഗാവാട്ട്. ഇത് തീര്ന്നു വരുമ്പോഴേക്കും അന്പതിനായിരം കോടിയിലും കൂടുതലായിരിക്കും. അതും നാലായിരം മെഗാവാട്ട് സ്ഥാപിക്കാന്.
ഇന്ത്യയില് ഏതു താപനിലയത്തിനും നാലായിരം മെഗാവാട്ട് സ്ഥാപിക്കാന് വേണ്ടത് ഇരുപതിനായിരം കോടി രൂപയാണ്. അപ്പോള് ചെലവ് കുറഞ്ഞ വൈദ്യുതിയാണ് എന്ന വാദം പൊളിയുകയാണ്. ഇനി നിര്മ്മാണ ചെലവ് മാത്രമല്ല ഇതിന്റെ പ്രശ്നം. ഈ നിലയം പ്രവര്ത്തിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കാന് തന്നേ വലിയൊരു ചെലവാണ്. ഇതിന്റെ ലീക്കേജ് പുറത്തു പോകാതെ ഇരിക്കണം. സംരക്ഷണം നോക്കണം.
ഇനി എത്ര ശ്രദ്ധിച്ചാലും ഒരു മിനിമം ലെവല് ലീക്കേജ് ഉണ്ടാവും. അങ്ങനെ വരുന്ന റേഡിയേഷന് ലെവല് ഇത്ര അളവില് കൂടരുതെന്നാണ് ഇവര് പറയുന്നത്. റേഡിയേഷന് ഏതളവില് ആയാലും മനുഷ്യ ശരീരത്തിന് ആപത്താണ്.
എന്ഡോസള്്ഫാന്റെ അനുവദനീയമായ അളവ് കുഴപ്പമുണ്ടാക്കില്ല എന്നൊക്കെ പറയുമ്പോലെ ആണത്. അനുവദനീയമായ പരമാവധി അളവ് എന്ന് പറഞ്ഞാല് സേഫ് ഡോസ് എന്ന് അര്ഥമില്ല. ചില ആളുകള്ക്ക്, ചില സമയത്ത്, ചില പ്രത്യേക സാഹചര്യങ്ങളില് ഇത് സേഫ് ആയിക്കൊള്ളണം എന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് റേഡിയേഷന് എത്രയായാലും അത് അപകടമാണ്.
ഇനി ഒരു അപകടവും ഉണ്ടായില്ല, നിങ്ങളിത് ഭംഗിയായി നോക്കുന്നു എന്നിരിക്കട്ടെ, ഏതു റിയാക്ടറും അമ്പതു വര്ഷം കഴിയുമ്പോള് നിര്ത്തണമല്ലോ. ഇത് നിര്ത്തണമെങ്കില് വരുന്ന ചെലവെത്ര എന്ന് നോക്കിയാല് ആണ് തമാശ, ഒരു നിലയം നിര്മ്മിക്കാന് വേണ്ട ചെലവ് നിര്ത്താനും വേണ്ടി വരും എന്നതാണ്. കാരണം ഇത് അത്രയും കാലം മൂടിയിടണം. 10, 20 വര്ഷത്തേക്ക് നിരന്തരമായി കൂള് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കണം.
അതിനുവേണ്ട ഊര്ജ്ജം വേണം, പണം വേണം. അത് കഴിഞ്ഞാല് ഇത് നൂറു കണക്കിന് വര്ഷക്കാലം സൂക്ഷിച്ച് വെക്കണം. ഇനി ഇതില് ഹൈ ലെവല് വേസ്റ്റ് എന്ന ഒന്നുണ്ട്. മാരകമായ റേഡിയേഷന് എലമെന്റുകളായ റേഡിയം, പ്ളൂട്ടോണിയം, സീഷ്യം പോലെയുള്ള 20000 വര്ഷം വരെ ഹാഫ് ലൈഫ് പിരീഡ് ഉള്ള മൂലകങ്ങള് ആണിവ. ഇതെങ്ങനെ സൂക്ഷിക്കുമെന്ന ചോദ്യ വന്നാല്, ടെക്നോളജിക്ക് ഇന്ന് അതിനു ഉത്തരമില്ല.
അമേരിക്കക്കാര് പോലും ഈ പരിപാടി വേണ്ടെന്നു വെച്ചത് ഇതെന്തു ചെയ്യും എന്നതിന് ഉത്തരമില്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ്. അവരിതിന്റെ ചെലവ് കണക്കാക്കിയപ്പോള്, ഇതുവരെ അമേരിക്കയില് ഉണ്ടാക്കിയ മുഴുവന് റിയാക്ടറുകളും ഉണ്ടാക്കിയത്രയും ചെലവ് ഒരു നിലയത്തിന്റെ ആണവ മാലിന്യം സൂക്ഷിക്കാന് വേണ്ടിവരും എന്ന് മനസിലായി. എന്നാല്പ്പോലും സേഫ് അല്ല, കാരണം 40000 വര്ഷത്തേക്ക് ഭൂകമ്പം ഉണ്ടാവാത്ത, സുനാമി ഉണ്ടാവാത്ത ഒരു സ്ഥലം കണ്ടെത്തണം. 40000 വര്ഷം കഴിഞ്ഞാലും മാലിന്യം പൂര്ണ്ണമായി ഇല്ലാതാവുകയില്ല. ഒരു ടണ് മാലിന്യം 250 കിലോ ആവാനെടുക്കുന്ന സമയമാണ് എന്നേയുള്ളൂ. അപ്പോഴും മാലിന്യം ബാക്കിയുണ്ടാവും.
ചുരുക്കത്തില് 40000 വര്ഷം സൂക്ഷിക്കാനുള്ള കണ്ടെയ്നര്, അതിന്റെ വില, ഈ ചെലവ് കൂടി കൂട്ടിയാല് ഒരു സംശയവുംവേണ്ട ഈ 13000 കോടി എന്നത് വളരെ തുച്ഛമായ ഒരു തുകയാണെന്നു കാണാം.
ഇനി ഇതൊന്നുമല്ലാത്ത ചെലവുണ്ട്. ഒരപകടം ഉണ്ടായാല്, അതാണിവിടെ ഏറ്റവും പ്രധാന കാര്യം. അപകടമുണ്ടായാല് 200 കിലോമീറ്റര് ചുറ്റളവിലുള്ള ആളുകളെ സേഫ് ആക്കണം. 70 കിലോമീറ്റര് ചുറ്റളവില് ഉള്ളവരെ മുഴുവന് ഒഴിപ്പിക്കണം. 15, 20 കിലോമീറ്റര് ചുറ്റളവില് ഉള്ളവരെ എത്രയും വേഗം ഒഴിപ്പിക്കണം; മിനുട്ടുകള്ക്കകം. ഇതിനുവേണ്ട ചെലവ് ആലോചിച്ചാല് മതി. എത്രായിരം കോടി രൂപ വേണ്ടിവരും. അപകടമുണ്ടായാല് അവരുടെ ചികിത്സ, മറ്റു നാശങ്ങള്, ഭൂമിക്കുണ്ടാവുന്ന നാശം ഒന്നും കണക്ക് കൂട്ടാന് പോലും കഴിയില്ല. 13000 കോടി രൂപ പോകുന്നത് എന്തുകൊണ്ട് നഷ്ടമല്ല എന്ന് മനസിലായി കാണുമല്ലോ.
അടുത്ത പേജില് തുടരുന്നു
ഹരീഷ് : ഉവ്വ്, കൂടംകുളം ആണവ നിലയം ഉണ്ടാക്കുന്ന പാരിസ്ഥിതികമായ മറ്റു പ്രത്യാഘാതങ്ങള് എന്തൊക്കെയാണ്?
സി.ആര് : ആണവ നിലയം ഏതു തരത്തിലും പാരിസ്ഥിതികമായി ദോഷമാണ് ഉണ്ടാക്കുന്നത്. ഇതിന് വേണ്ടി വന് തോതില് ജലം വേണം. ശുദ്ധജലം വേണം. കൂളിംഗ് വാട്ടര് വേണം. ഇപ്പോള് കടല്വെള്ളമാണ് എടുക്കുന്നത്. ശുദ്ധജലം എവിടെ നിന്നും എടുക്കുമെന്ന കാര്യത്തില് തര്ക്കമുണ്ട്. കാരണം, മിക്ക തീരദേശങ്ങളും ശുദ്ധജലം കിട്ടാത്ത സ്ഥലങ്ങളാണ്. പ്രത്യേകിച്ചും കൂടംകുളം. ഈ പ്ലാന്റിന് മില്ല്യന് കണക്കിന് ലിറ്റര് വെള്ളം ദിവസവും എവിടുന്നു കിട്ടും?
മറ്റൊന്ന് കണ്ടെയ്നര് തണുപ്പിക്കാനുള്ള കടല്വെള്ളം ചൂടാവുന്നതാണ്. കടല്വെള്ളം എടുത്തിട്ട് പുറത്തു വിടുമ്പോള് ശരാശരി 5 ഡിഗ്രീ സെല്ഷ്യസ് എങ്കിലും ഉയരും. ഇങ്ങനെ ചൂട് കൂടിയ കടല്വെള്ളം കടലില് ആവാസ വ്യവസ്ഥയ്ക്ക് എന്തു തകരാറാണ് ഉണ്ടാക്കുക എന്നറിയില്ല. ഒരു ഡിഗ്രീ ചൂട് കൂടിയാല് ചാവുന്ന ഒരുപാട് മത്സ്യങ്ങള് ഉണ്ട്. ചില ജീവികള് ആ പ്രദേശത്ത് നിന്നു സ്ഥലം വിട്ടു പോകും. സ്ഥിരമായി ചൂടുകൂടിയ ജലം പുറത്തുവിട്ടാല് കടലില് നാശം ഉറപ്പാണ്. കടലിന്റെ നാശമെന്നു പറഞ്ഞാല് അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു ജീവിക്കുന്നവരുടെ നാശമാണ്, രാജ്യത്തിന്റെ നാശമാണ്.[]
കൂടംകുളത്ത് കാണുന്ന മറ്റൊരു കറുത്ത ഫലിതം, അവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെ ക്വാര്ട്ടേഴ്സ് എല്ലാം 15 കിലോമീറ്റര് ദൂരെയാണ്. എന്നാല് ഇതിനിടയില് പതിനായിരക്കണക്കിനു മത്സ്യതൊഴിലാളികള് താമസിക്കുന്നുണ്ട്. പലരും ഇതിന്റെ മതിലിനോട് ചേര്ന്ന് കഴിയുന്നു. എന്തുകൊണ്ടാണ് ജീവനക്കാര് ദൂരെ താമസിക്കുന്നതെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള് രസകരമായ മറുപടിയാണ് ലഭിച്ചത്. അടുത്തെങ്ങും സ്ഥലം കിട്ടിയില്ലത്രേ. അപ്പോള് സമരക്കാര് പറഞ്ഞു, അതിനടുത്തു സ്ഥലം വാങ്ങിത്തരാം, ക്വാര്ട്ടേഴ്സ് അതിനടുത്തേക്ക് മാറ്റണമെന്ന്. അതവര് മാറ്റിയില്ല. അവരുടെ ഭാര്യയും കുട്ടികളും രക്ഷപ്പെടാവുന്ന സേഫ് അകലത്തില് ആയിരിക്കണം എന്നതാണ് കാരണം എന്ന് നാട്ടുകാര്ക്ക് മനസിലായി.
കൂടംകുളത്ത് കാണുന്ന മറ്റൊരു കറുത്ത ഫലിതം, അവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെ ക്വാര്ട്ടേഴ്സ് എല്ലാം 15 കിലോമീറ്റര് ദൂരെയാണ്
പിന്നെ, പലരും പറയുന്നതുപോലെ ഈ സമരം ഇപ്പോള് ഉണ്ടായതല്ല. ജനങ്ങള് മുന്പേ തന്നേ സമരം തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഇപ്പോള് പെട്ടെന്ന് അത് വളരാന് കാരണം ഫുക്കുഷിമയാണ്. അതാണ് ലോകത്തിലെ ആളുകളുടെ കണ്ണ് തുറപ്പിച്ചത്. പിന്നെ, സുനാമി ആഞ്ഞടിച്ചതിന്റെ അടുത്താണീ പ്രദേശം. അതുകൊണ്ട് നാട്ടുകാര്ക്ക് ഞെട്ടലായി. അവര് സുനാമി കണ്ടതാണ്, ഫുക്കുഷിമയും കണ്ടതാണ്. ദൃശ്യമാധ്യമങ്ങള് കാണിച്ച ദൃശ്യങ്ങള് ജനങ്ങളെ ബോധവാന്മാരാക്കി.
മാത്രമല്ല, ഫുക്കുഷിമയുടെ സാഹചര്യത്തില് കൂടംകുളത്ത് ഒരു “മോക്ക് ഡ്രില് ” നടത്തി. അത് നടന്നതോട് കൂടി ആളുകള്ക്ക് ഇതിന്റെ ശരിയായ രൂപം മനസിലായി. മോക്ക് ഡ്രില്ലില് മുപ്പതു കിലോമീറ്റര് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഓടാന് പറഞ്ഞു. ആദ്യം കാണുന്ന ജലാശയത്തില് തലമുങ്ങി കിടക്കണം. ഗുളിക കഴിക്കണം. നാട്ടുകാര് ചോദിച്ച ഒരു സിമ്പിള് ചോദ്യമുണ്ട്. ആരാണ് ഗുളിക കൊടുക്കുക? അതിനൊരാള് ഓടാതെ നില്ക്കണം. അയാള് റേഡിയേഷന് സഹിച്ചു ഓടാതെ നില്ക്കുമോ? കുടിക്കാന് വെള്ളമില്ലാത്തിടത്ത് മുങ്ങിക്കിടക്കാന് ടാങ്കുണ്ടാക്കണോ എന്നുമവര് ചോദിച്ചു. അപകടം ഉണ്ടാവാന് സാധ്യതയില്ലെങ്കില് എന്തിനാണ് മോക്ക് ഡ്രില് നടത്തുന്നത്? അപ്പോള്, ഉണ്ടാവാന് സാധ്യതയുള്ള അപകടമാണ് ഇത്.
നമ്മള് ഒറ്റ കാര്യം ആലോചിച്ചാല് മതി. രണ്ടര മണിക്കൂര് കൊണ്ടാണ് എഴുപതു കിലോമീറ്റര് ചുറ്റളവിലുള്ള ആളുകളെ, എതാണ്ട് രണ്ട് ലക്ഷം ആളുകളെ ജപ്പാനില് ഒഴിപ്പിച്ചത്. നമ്മുടെ നാട്ടില് എത്ര വരെ ഒഴിപ്പിക്കേണ്ടിവരും, എത്രപേരെ ഒഴിപ്പിക്കേണ്ടിവരും? കൂടംകുളത്ത് അപകടമുണ്ടയാല് തിരുവനന്തപുരം വരെ ഒഴിപ്പിക്കേണ്ടി വരും. നിയമസഭയും സെക്രട്ടെറിയെറ്റും ഒക്കെ ഒഴിപ്പിക്കണം. അതിനുമുന്പ് നെയ്യാറ്റിന്കരയും പാറശാലയും നാഗര്കോവിലും കന്യാകുമാരിയും ഒക്കെപ്പെടും എന്നാലോചിക്കണം.
രണ്ടാമതൊരു കാര്യം, കടലില്ക്കൂടി റേഡിയേഷന് വളരെപ്പെട്ടെന്നു എത്തും. അറ്റ്ലാന്റിക് ക്രോസ് ചെയ്തു വന്നത് നാം കണ്ടു. ചെര്ണോബില് ദുരന്തത്തില് ഒന്നര മില്ല്യന് ആളുകള് മരിച്ചത് കടലിനൊക്കെ ദൂരെയുള്ള സ്വീഡനിലും ഫിന്ലാന്റിലും ഒക്കെയാണ്. സോവിയറ്റ് യൂണിയനില് നിന്നു ഫിന്ലാന്റില് പോകാമെങ്കില് കൂടംകുളത്ത് നിന്നു കേരളത്തിന്റെ എല്ലാ ഭാഗത്തും എത്താന് അധികം സമയം വേണ്ട, മുംബൈയിലോ മംഗലാപുരത്തോ എളുപ്പം എത്തും. അപ്പോള് അങ്ങനെ വന്നാല് എന്തു പ്രൊട്ടക്ഷന് ആണ് നമുക്കുള്ളത് എന്ന് ചോദിച്ചാല് ഒരു പ്രോട്ടക്ഷനുമില്ല.
ഇതിന്റെയൊരു ഗൌരവം മനസിലായപ്പോള് ആണ് ആയിരക്കണക്കിന് ആളുകള് കൂടംകുളം സമരത്തിന് അനുകൂലമായി വന്നത്. പക്ഷെ നൂറു ശതമാനം സാക്ഷരത അവകാശപ്പെടുന്ന കേരളത്തില് ഇത് സംബന്ധിച്ച് കാര്യമായ ഒരു പ്രതിഷേധവും ഉയരുന്നില്ല. ഇപ്പോഴും നമ്മള് പറയുന്നത് കൂടംകുളം തമിഴ്നാട്ടില് അല്ലേ, കേരളത്തില് പേടിക്കാനെന്താ എന്നാണ്. റേഡിയേഷനു സംസ്ഥാന അതിര്ത്തിയോ ചെക്ക് പോസ്റ്റോ ഒന്നും ബാധകമല്ല.
യഥാര്ത്ഥത്തില് ചെന്നൈയെക്കാള് അപകടം തിരുവനന്തപുരത്തിന് ആണ്. നിലയം തമിഴ്നാട്ടില് ആണെങ്കിലും ജയലളിതയെക്കാള് അപകടം ഉമ്മന്ചാണ്ടിക്ക് ആണ്. ജയലളിത നിലയം വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. ന്യായമായും ഉമ്മന്ചാണ്ടി നിലയം നിര്ത്താന് പറയണം എന്നാണ് നമ്മള് ഉന്നയിക്കുന്ന ഒരാവശ്യം.
അടുത്ത പേജില് തുടരുന്നു
ഹരീഷ്: കൂടംകുളം വിഷയം മാറ്റി നിര്ത്തിയാല്, ആണവ നിലയങ്ങള്ക്കെതിരെ പൊതുവായി ജനാഭിപ്രായം രൂപീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ?.
സി ആര് : ലോകത്തിന്ന് ഏതാണ്ടെല്ലാ രാജ്യങ്ങളും ആണവനിലയങ്ങളുടെ കാര്യത്തില് പുറകോട്ടു കാല്വെച്ച ഒരു കാലത്താണ് നാം നില്ക്കുന്നത്. ഏറ്റവും കൂടുതല് ആണവ നിലയങ്ങള് ഉണ്ടാക്കിയിരുന്ന ജര്മനി പോലുള്ള രാജ്യങ്ങള്, അവര് ഇനി ആണവ നിലയം വേണ്ട എന്ന് ഔദ്യോഗികമായി തീരുമാനിക്കുന്നു. നാല്പ്പതു രാജ്യങ്ങള് ഫുക്കുഷിമയ്ക്ക് ശേഷം തങ്ങളുടെ ആണവ പദ്ധതികള് ഏതു സ്റ്റേജില് ആണോ ആ സ്റ്റേജില് ഉപേക്ഷിച്ചു.
അമേരിക്കയില് 70 കള്ക്ക് ശേഷം ഒരു പുതിയ നൂക്ലിയര് നിലയം വന്നിട്ടില്ല. തുടങ്ങിയ പണി നിര്ത്തി വെച്ചിരിക്കുകയാണ്. 90 ശതമാനവും 92 ശതമാനവുമൊക്കെ പണി തീര്ന്ന നിലയങ്ങള് ലോകത്ത് നിര്ത്തി വെയ്ക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട്, ഇവിടെ പുതിയത് തുടങ്ങണ്ട എന്ന് മാത്രമല്ല, പണി നിര്ത്തി വെയ്ക്കുക കൂടി വേണം. ആണവ നിലയങ്ങളെ ഏറ്റവും പിന്തുണച്ച ഒരു രാജ്യം ഫ്രാന്സ് ആണ്. ഫുക്കുഷിമയ്ക്ക് ശേഷവും അവര് പദ്ധതിയുമായി മുന്നോട്ടു പോയപ്പോള് ആണ് ഏറ്റവും ഒടുവില് ഫ്രാന്സില് അപകടം ഉണ്ടായത്. നാലുപേര് മരിച്ച അപകടം.[]
ഈയപകടങ്ങളില് നാം കാണുന്നത്, ഇത് കേവലം റിയാക്ടര് അപകടം മാത്രമല്ല. ചില സാങ്കേതിക തകരാറുകള് ആണ് പലപ്പോഴും പ്രധാന വില്ലനാവാറ്. ഫുക്കുഷിമയില് സുനാമിയോ ഭൂകമ്പമോ ഒന്നുമല്ല തകരാറുണ്ടാക്കിയത്. സുനാമിയും ഭൂകമ്പവും വൈദ്യുതി കളഞ്ഞു. ഗ്രിഡ് പോയി. അപ്പോള് ഇതിലേക്ക് വൈദ്യുതി കിട്ടാനില്ല. അപ്പോള് കൂളിംഗ് വാട്ടര് ഇല്ലാതാകും. ചൂടാവും. നാല് മണിക്കൂറില് കൂടുതല് വൈദ്യുതിയില്ലാതായാല് പ്ലാന്റ് ഷട്ട് ഡൌണ് പോലും ചെയ്യാന് പറ്റില്ല. നിയന്ത്രണം കൈവിട്ടു പോകും. ഇതിനുശേഷം നിലയത്തിലെ ഇന്ധനം മാത്രമല്ല, അതിനടുത്ത് സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന ഉപയോഗിച്ച ഇന്ധനം, അതായത് ഏറ്റവും അപകടമായ ഹൈലെവല് വേസ്റ്റ് പരക്കുകയും അപകടം ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തു. അതാണ് ഫുക്കുഷിമയില് നടന്നത്. അപ്പോള് പവര് ഫെയ്ലിയര് വന്നാലും മതി. പവര് ഫെയ്ലിയര് വരില്ല എന്ന് നമുക്ക് ഒരിക്കലും ഉറപ്പിക്കാനും പറ്റില്ല.
ഗ്രിഡ് ഫെയിലാകാന് വേറെ നൂറു കാരണങ്ങള് ഉണ്ട്. ജുറാസിക് പാര്ക്ക് സിനിമ ഓര്ക്കുകയാണെങ്കില് വളരെ എളുപ്പം ഇത് പറയാനൊക്കും. അവിടെ സംരക്ഷണത്തിന് കമ്പ്യൂട്ടര് സംവിധാനമുണ്ട്, എല്ലാമുണ്ട്. അവിടെ പോയത് വൈദ്യുതിയാണ്. അതൊരിക്കലും ഒരാളും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല അമേരിക്കയില് പവര് ഫെയിലിയര് സംഭവിക്കുമെന്ന്. ആ സിനിമയുടെ ഒരു മെസ്സേജ് തന്നെ അതാണ്. നാം പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത വഴിക്കാണ് അപകടം സംഭവിക്കുക എന്നാണ്. അപ്പോള്, എന്തെങ്കിലും ഒരു ബദല് ഉണ്ടെങ്കില് ഇങ്ങനെയൊരു ഓപ്ഷന് നമ്മള് സ്വീകരിക്കാമോ എന്നതാണ് ചോദ്യം.
ഭോപ്പാല് ദുരന്തമൊക്കെ അപ്പോള് ഉള്ളവരേ അതിന്റെ തീവ്രത അനുഭവിച്ചിട്ടുള്ളൂ. ഇവിടെ വരാനിരിക്കുന്ന എത്രയോ തലമുറകള്ക്ക്, എത്രായിരം വര്ഷത്തേക്ക് തകരാറുണ്ടാക്കുന്നതാണ് ഇത് എന്ന് കണക്കാക്കുമ്പോഴാണ് ഇതിനോട് പൂര്ണ്ണമായും വിയോജിക്കേണ്ടി വരുന്നത്.
ഹരീഷ് : കല്ക്കരിയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തി ഇതൊരു ഗ്രീന് എനര്ജിയാണെന്നൊക്കെ വാദം വരുന്നുണ്ടല്ലോ?.
സി.ആര് : കല്ക്കരി കത്തുമ്പോള് ഹരിതഗൃഹ വാതകങ്ങള് വരുന്നു, അതിനാല് ആണവ വൈദ്യുതി ഒരു ഗ്രീന് എനര്ജിയാണ് എന്നൊക്കെയുള്ളത് തീര്ത്തും തെറ്റായ ധാരണയാണ്. ഇത് ഏറ്റവും അപകടംപിടിച്ച എനര്ജിയാണ്. കാരണം, കല്ക്കരി കത്തുമ്പോള് ഉണ്ടാവുന്ന വാതകങ്ങള് മാത്രം കണക്കാക്കിയാണെങ്കില് ഈ വാദം ശരിയാകാം. എന്നാല് ഒരു കിലോ യുറേനിയം ഖനനം ചെയ്തെടുത്ത് അതിന്റെ പ്രോസസിംഗ്, അത് ദണ്ട് ആക്കല്, അത് തണുപ്പിക്കല്, ഇതിനൊക്കെ വൈദ്യുതി വേണം. ഇപ്പോള് പതിനെട്ടു വര്ഷമായി കൂടംകുളം നിര്മ്മാണം തുടങ്ങിയിട്ട്. എത്രലക്ഷം യൂണിറ്റു വൈദ്യുതി ചെലവായിക്കാണും !!
അതൊന്നും ഗ്രീന് അല്ലല്ലോ. ആണവ വൈദ്യുത നിലയത്തിന്റെ പ്രത്യേകത, അത് ആകെ ഉണ്ടാക്കുന്ന വൈദ്യുതി നെഗറ്റീവ് ആണെന്ന് ഉള്ളതാണ്. തല്ക്കാലം കുറച്ചു വൈദ്യുതി കിട്ടുമെന്നേ ഉള്ളൂ. ഇതിന്റെ നിര്മ്മാണ ഘട്ടത്തില് ഉപയോഗിക്കുന്ന എനര്ജി, ഇന്ധനം ഖനനം ചെയ്യാന്, കൊണ്ടുവരാന്, പ്രോസസ് ചെയ്യാന്, ദണ്ട് ആക്കാന്, പ്ലാന്റ് പ്രവര്ത്തിക്കാന് വേണ്ട എനര്ജി, കൂള് ചെയ്യാനുള്ള എനര്ജി, പ്ലാന്റ് പ്രവര്ത്തനം നിര്ത്തിയാല്, അന്പതോ നൂറോ വര്ഷം ഇതിനെ തണുപ്പിച്ചു നിര്ത്താനുള്ള എനര്ജി, ഇതിന്റെ വേസ്റ്റ് സൂക്ഷിക്കാന് നാല്പ്പതിനായിരം വര്ഷത്തേക്ക് വേണ്ട എനര്ജി…. ഇതെല്ലാം കൂട്ടിയാല് ലാഭവുമല്ല, ഗ്രീനുമല്ല. കാരണം കല്ക്കരി കത്തിച്ചോ, ഡാമില് നിന്നോ വേണം ഇതിന് വേണ്ട ഊര്ജ്ജം ഉണ്ടാക്കാന്.
കൂടംകുളത്ത് ഏറ്റവും രസകരമായ കാഴ്ച എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചാല് അവിടെയ്ക്ക് പോകുന്ന പ്രദേശം മുഴുവന് കാറ്റാടി പാടങ്ങള് ആണ്. 4200 മെഗാവാട്ട് വൈദ്യുതി ഇപ്പോള് കാറ്റാടിയില് നിന്നും തമിഴ്നാട് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. കേരളത്തില് ഇപ്പോള് ആകെ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ ഏതാണ്ട് ഇരട്ടിയാണ് ഇത്. ഈ കാറ്റാടിയില് നിന്നു ഊര്ജ്ജം എടുത്താണ് കുറേ വര്ഷങ്ങളായി കൂടംകുളത്ത് നിര്മ്മാണം നടക്കുന്നത്.
കാറ്റാടിയെ ആരും ഇതുവരെ എതിര്ത്തിട്ടില്ല. ഒരു തകരാറും ഇതിവിടെ ഉണ്ടാക്കി എന്ന് വന്നിട്ടില്ല. ഇത്രയും ലീഡ് ടൈം വേണ്ട. മാസങ്ങള് കൊണ്ടു ഉത്പാദനം തുടങ്ങാം. ഇത്രയും അപകടമില്ല. എന്തുകൊണ്ട് അത്തരം എനര്ജി സാധ്യതകളെക്കുറിച്ച് സര്ക്കാര് കൂടുതല് ആലോചിക്കുന്നില്ല. ശരിക്കും ആലോചിച്ചാല് ഒരു കാര്യം വ്യക്തമാകും. എനര്ജിയുടെ താല്പ്പര്യത്തിനല്ല ആണവനിലയം വരുന്നത്. അതിനു പിന്നില് മറ്റു താല്പ്പര്യങ്ങള് ഉണ്ട്. രാഷ്ട്രീയ താല്പ്പര്യമാവാം, ഡിഫന്സ് താല്പ്പര്യമാവം, അഴിമതിയുടെ താല്പ്പര്യമാവാം, അത് പറയേണ്ടത് അവരാണ്.
അടുത്ത പേജില് തുടരുന്നു
ഹരീഷ് : കൂടംകുളം നിലയം സുരക്ഷിതമാണെന്ന് സര്ക്കാര് ആവര്ത്തിച്ചു പറയുന്നുണ്ടല്ലോ.
സി. ആര് : ഏതു നിലയവും സേഫാണ്, അപകടം ഉണ്ടാകുന്നത് വരെ. ചെര്ണ്ണോബില് ദുരന്തം ഉണ്ടാകുന്നതിനു തലേ ദിവസം ചോദിച്ചു നോക്കുക, അതുവരെ സേഫ് ആയിരുന്നു. ത്രീ മൈല് ഐലന്റ് റിയാക്ടര് സേഫ് അല്ലെന്നു ആരെങ്കിലും എന്നെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ, അതിന്റെ അപകടം ഉണ്ടാകും വരെ? ഇല്ലല്ലോ.
ഫുക്കുഷിമയില് ഇതുവരെ അപകടമേ ഉണ്ടായിട്ടില്ല. ഇപ്പോഴാണ് പറയുന്നത് അവിടെ അത് നോക്കിയിരുന്നില്ല, ഇത് നോക്കിയില്ല എന്നൊക്കെ. എല്ലാ ആണവ അപകടങ്ങള്ക്ക് ശേഷവും നമുക്കിത് കേള്ക്കാം. കൂടംകുളത്ത് ഒരപകടം ഉണ്ടായാലും കേള്ക്കാം മാന് മേഡ് എറര് , യന്ത്രം വര്ക്ക് ചെയ്തില്ല എന്നൊക്കെ.[]
ഒരു ദുരന്തം ഉണ്ടായാല് എത്രയോ തലമുറകള്ക്ക് ദോഷം ഉണ്ടാക്കാവുന്ന അപകടത്തിനു ഒരു ശതമാനമല്ല, അതിന്റെ പതിനായിരത്തില് ഒരംശം സാധ്യതയേ ഉള്ളൂ എങ്കിലും നമുക്കത് എടുക്കാനാവില്ല. പിന്നെയിവര് പറയുന്നത് റേഡിയേഷന്റെറ ഒരു ശതമാനമേ ലീക്ക് ഉണ്ടാവൂ എന്നാണ്.
ഇതൊരിക്കലും സേഫ് അല്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയാണ് ലോകം ഈ പണി നിര്ത്തിയത്
അതില് ഒരു വല്യ തമാശയുണ്ട്. ഒരു സെക്കന്റില് വരുന്ന പാര്ട്ടിക്കിള് എന്ന് പറയുന്നത് പത്തിന്റെ കൂടെ ഇരുപത്തിനാല് പൂജ്യം ഇട്ട സംഘ്യയാണ്. അതിന്റെ ഒരു ശതമാനം എന്ന് പറഞ്ഞാല് പത്തിന്റെ കൂടെ 22 പൂജ്യം ഇട്ട സംഘ്യയാണ്. ഇനി പോയന്റ് ഒരു ശതമാനം ആണെങ്കിലും 10 ഘാതം 21 ആണ്. അപ്പോള് ഒരു ശതമാനത്തിന്റെ ഒരു ശതമാനം ആയാല്പ്പോലും അതൊരു വലിയ അപകട സാധ്യതയാണ്. അതുകൊണ്ട് ഇതൊരിക്കലും സേഫ് അല്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയാണ് ലോകം ഈ പണി നിര്ത്തിയത്.
ഇന്ത്യയില് അപ്പോഴാണ് നമ്മള് 123 കരാര് കൊണ്ടു വന്നതും ഒക്കെ. അതില് അമേരിക്ക ഇപ്പോഴും ഒരു കാര്യത്തില് തൃപ്തരല്ല. ആണവ ബാധ്യതാ ബില്ലിന്റെ കാര്യത്തില് തുക വളരെ കൂടുതലാണെന്നാണ് അവര് പറയുന്നത്. അമേരിക്കയില് നിന്നോ മറ്റു രാജ്യങ്ങളില് നിന്നോ ഇറക്കുമതി ചെയ്യുന്ന ഒരു നിലയം , അതിന്റെ നിര്മ്മാണത്തിലെ അപാകത കൊണ്ടു ദുരന്തം ഉണ്ടായാല് , (അത് തന്നെ തെളിയിക്കണം) കൊടുക്കാവുന്ന പരമാവധി നഷ്ടപരിഹാര തുക എത്ര എന്നതാണ് ബാധ്യതാബില്ലിന്റെ വ്യവസ്ഥ. ആദ്യം ഇവരിട്ടത് അഞ്ഞൂറ് കോടി രൂപയാണ്. പിന്നെ ഇടതുപക്ഷവുമൊക്കെ ബഹളം ഉണ്ടാക്കി അത് കൂട്ടി, ആയിരത്തി അഞ്ഞൂറ് കോടിയാക്കി.
യഥാര്ത്ഥത്തില് ഒരു ആണവ ദുരന്തം ഉണ്ടായാല് ഈ തുക “പീനട്ട്സ്” ആണ്. കാരണം, എഴുപതു കിലോമീറ്റര് ചുറ്റളവിലെ ആളുകളെ ഒഴിപ്പിച്ചു അവര്ക്ക് ജീവിക്കാനുള്ള പുനരധിവാസ സൗകര്യം ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കാന്, അവരുടെ ചികിത്സ, ഇതൊക്കെ ആരു കൊടുക്കും? എന്ഡോസള്ഫാന് ദുരന്തത്തില് കേവലം അയ്യായിരം ഇരകള്ക്ക് ചികിത്സാ സഹായം കൊടുക്കാന് മനുഷ്യാവകാശ കമ്മീഷന് പറഞ്ഞ തുക പോലും 250 കോടി രൂപയ്ക്ക് മേലെ വരുമെന്ന് നാം ഓര്ക്കണം.
എത്രയോ ദീര്ഘ കാലത്തേക്ക് ഉള്ള സംഗതിയാണ് 1500 കോടി രൂപയ്ക്ക് ഒതുക്കുന്നത്. അത് കുറയ്ക്കണമെന്നാണ് ഹിലരി ക്ലിന്റന് ദിവസവും മന്മോഹന് സിങ്ങിനോട് വിളിച്ചു പറയുന്നത് (ചിരിക്കുന്നു).
അത് നിര്മ്മാണ തകരാറിലെ മാത്രം പ്രശ്നമാണെങ്കില് ആണെന്ന് ഓര്ക്കണം. ഇവരീ അവകാശപ്പെടുന്നത് പോലെ സേഫ് ആണെങ്കില് ബാധ്യതാ തുക ഒരു 50,000 കോടി ആക്കിയാല് എന്താണ് കുഴപ്പം? അപ്പോള് അമേരിക്കയ്ക്ക് കാര്യമറിയാം. സംഗതി സേഫ് അല്ല. ഇനി അമേരിക്കയില് എത്രയാണ് അവരുടെ നഷ്ടപരിഹാര തുക എന്നറിയണ്ടേ, പത്തുലക്ഷം കോടി രൂപ !!! അതും ലിമിറ്റ് അല്ല. ഇവിടെ എല്ലാം കൂടി 1500 കോടി.
അടുത്ത പേജില് തുടരുന്നു
ഹരീഷ്: ആണവ കരാറിനെ എതിര്ത്ത ഇടതുപക്ഷം എങ്ങനെയാണ് ഇതിനോട് പ്രതികരിക്കുന്നത്?.
സി ആര് : ഇന്ഡോ യു.എസ് ആണവ കരാറിനെ ഇടതുപക്ഷം എതിര്ത്തു. നല്ലകാര്യം. പക്ഷെ ആ എതിര്പ്പില് വേണ്ടത്ര ശക്തി കാണിച്ചില്ല എന്ന നിലപാട് ഞാനന്നേ എടുത്തിരുന്നു. രണ്ട് കാരണമാണ്. കരാറിന്റെ ഏറ്റവും നിര്ണ്ണായകമായ ഒരു ഘട്ടം എന്ന് പറയുന്നത് ഇന്ത്യയും അന്താരാഷ്ട്ര ആണവോര്ജ്ജ ഏജന്സിയുമായുണ്ടായ ഒരു ചര്ച്ചയായിരുന്നു.
ആ ചര്ച്ചയ്ക്കു ഇന്ത്യ പോകരുത് എന്നാണ് ഇടതുപക്ഷവും പ്രതിപക്ഷവും അന്ന് തീരുമാനിച്ചത്. കാരണം ആ ചര്ച്ചയ്ക്കു പോകുക എന്ന് പറഞ്ഞാല് അര്ഥം സാങ്കേതിക പ്രശ്നത്തിന് നിങ്ങള് പോകുന്നു എന്നാണ്. കരാര് വേണോ വേണ്ടയോ എന്ന നയപരമായ തീരുമാനത്തിന് ശേഷമല്ലേ സാങ്കേതിക ചര്ച്ചയ്ക്കു പോകേണ്ടതുള്ളൂ.
സാങ്കേതിക ചര്ച്ചയ്ക്കു ഇപ്പോള് പോകേണ്ടതില്ല എന്ന് തീരുമാനിച്ചിരുന്ന ഇടതുപക്ഷം ഒരു ഘട്ടം വന്നപ്പോള് ഇന്ത്യ ഈ ചര്ച്ചയ്ക്കു പോകാന് അനുവദിച്ചു. 2008 ഓഗസ്റ്റിലോ മറ്റോ ആണ്. ഞാന് അന്ന് എഴുതിയ ഔ ലേഖനത്തില് തലവാചകം നല്കിയത് “പ്രകാശ് കാരാട്ട് ക്ളീന് ബൌള്ഡ്” എന്നാണ്. ഇനി ആണവ കരാറില് ഇടതുപക്ഷത്തിനു ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല എന്ന് ഞാന് എഴുതി.
അതുപോലെ തന്നേ സംഭവിച്ചു. മന്മോഹന് സിംഗ് പോയി, ഒപ്പിട്ടു, ഇവര് പിന്തുണ പിന്വലിച്ചു, കോഴ കൊടുത്തു അവര് വോട്ട് വാങ്ങിച്ചു, കഴിഞ്ഞു… അപ്പോള് പോലും ഇടതുപക്ഷത്തിനു ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടായിരുന്നത് പശ്ചിമ ബംഗാളില് ഹരപുര എന്ന സ്ഥലത്ത് ഒരു ആണവ നിലയം സ്ഥാപിക്കാന് തീരുമാനിച്ചു. ആ നിലയം വേണ്ട എന്നിടതുപക്ഷം പറഞ്ഞില്ല. അവിടെ പ്രാദേശികമായി നല്ല എതിര്പ്പുണ്ടായിരുന്നു. അന്ന് ഇടതുപക്ഷം ആ നിലയം വേണമെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. എന്ന് പറഞ്ഞാല് ആണവോര്ജ്ജം വേണ്ട എന്ന് ഇടതുപക്ഷത്തിനു നിലപാടുണ്ടായിരുന്നില്ല.[]
പക്ഷെ ജയ്താപ്പൂര് സമരം തുടങ്ങിയപ്പോള് അവിടെ വന്ന പ്രധാനപ്പെട്ട ആളുകള് പ്രകാശ് കാരാട്ടും ഡി രാജയും ആണ്. രണ്ട് പേരും വളരെ ആക്ടീവ് ആയി അതില് പങ്കെടുത്തു. ആണവ നിലയങ്ങളുടെ പ്രശ്നങ്ങള് എണ്ണിപ്പറഞ്ഞു. പക്ഷെ അതേ പ്രകാശ് കാരാട്ടിന് കൂടംകുളത്തിന്റെ കാര്യത്തില് പ്രത്യേകിച്ച് എതിരഭിപ്രായം ഇല്ല. ആണവ റിയാക്ടറിന്റെ പ്രശ്നം കൂടംകുളത്തും ജയ്താപ്പൂരും ഒക്കെ ഒന്നു തന്നെയാണ്. പിന്നെന്താണ് വ്യത്യസ്ത സമീപനം? ജയ്താപ്പൂരില് ഫ്രഞ്ച് കമ്പനിയാണ്. കൂടംകുളം റഷ്യന് ആണ്. ഈയൊരൊറ്റ കാരണം കൊണ്ടാണ് തമിഴ്നാട്ടില് ഇതാകാമെന്നും ജയ്താപ്പൂരില് ഇതനുവദിക്കാന് പാടില്ലെന്നും പറയുന്നത്. എന്താണിതിലെ ന്യായമെന്ന് ലോകത്ത് ഒരാള്ക്കും മനസിലാവില്ല.
മറ്റൊന്ന് ബംഗാളില് , മമത ബാനര്ജി വന്ന ഉടനേ തന്നേ ആണവനിലയം വേണ്ടെന്നു വെച്ചു. അവര്ക്ക് ജയലളിതയെ പോലെ സംശയം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല. അവര് പറഞ്ഞു എന്റെ നാട്ടില് ഇത് വേണ്ട, ഞാന് സമ്മതിക്കില്ല എന്ന്. അതോടെ ഹരിപുര എന്നത് ഏതാണ്ട് അടച്ചു പൂട്ടിയത് പോലെ തന്നെയായി.
അവിടെയിനി മമത ഇരിക്കുന്നിടത്തോളം മന്മോഹനും കൂട്ടര്ക്കും ആണവ നിലയം പണിയാന് പറ്റില്ല. കാരണം അത്രയ്ക്ക് സ്ട്രോങ്ങ് ആണ് അവരുടെ നിലപാട്. ഇനി അവരുടെ കയ്യും കാലും പിടിച്ചു ഇതിന് സമ്മതിപ്പിച്ചു എന്ന് വെക്കുക, ആകെ ആണവ വൈദ്യുതി ഉണ്ടാക്കാനാകുക ആകെ വൈദ്യുതോത്പാദനത്തിന്റെ 6% മാത്രമാണ്.
ഹരിപുരയും, കൂടംകുളവും, ജയ്താപ്പൂരും, ഹരിയാനയും, എല്ലാം കൂടി സ്ഥാപിച്ചാലും 6% എനര്ജിയാണ് ഉണ്ടാവുക. അതും, ലോകത്ത് ഒരു രാജ്യത്തും ഇരുപതു വര്ഷത്തിനകത്തു ആണവനിലയം പണിതു തീര്ന്നിട്ടില്ല. പിന്നെ ഇവിടെ തീരുമോ? ഇനി വാദത്തിനായി അങ്ങനെ ഇരുപതുവര്ഷം കൊണ്ടു പണി തീരുന്നു എന്നിരിക്കട്ടെ, അന്ന് ലഭിക്കുക 6% മാത്രമാണ്. അതായത്, എല്ലാ ആണവ പദ്ധതികളും ഉപേക്ഷിച്ചാലും ഇരുപതു വര്ഷം കഴിഞ്ഞു ആറു ശതമാനത്തിന്റെ കുറവേ അന്നുണ്ടാകൂ.. ഈ ആറു ശതമാനം പരിഹരിക്കാന് എന്തെല്ലാം വഴികളുണ്ട്.
സോളാര് , കാറ്റ്, ബയോമാസ് തുടങ്ങിയ ഊര്ജ്ജ ഉറവിടങ്ങള് ഇന്നും വേണ്ട രീതിയില് വിനിയോഗിച്ചിട്ടില്ല. കാറ്റില് നിന്നും വന് തോതില് വൈദ്യുതി ഉണ്ടാക്കാന് തുടങ്ങിയെങ്കിലും ഇനിയും സാധ്യതകള് ഉണ്ട്. സോളാര് വിലകൂടിയ വൈദ്യുതിയാണെന്ന പ്രചരണം തെറ്റാണ്. മറ്റു വൈദ്യുതോത്പാദന രീതികളില് നാം പരിസ്ഥിതിക്കും നിലനില്പ്പിനും കൊടുക്കേണ്ടിവരുന്ന വില കണക്കുകൂട്ടാതെയാണ് അത് ചീപ്പ് ആണെന്നും സോളാര് വിലകൂടിയതാണ് എന്നും പറയുന്നത്. ദീര്ഘകാല കോസ്റ്റ്, ആക്സിഡന്റല് കോസ്റ്റ്, അത് കണക്കാക്കിയാല് സോളാര് വിലകൂടിയതല്ല എന്ന് ഏതൊരാള്ക്കും മനസിലായും.
അടുത്ത പേജില് തുടരുന്നു
ഹരീഷ്: പിന്നെന്തായിരിക്കും ഇതിന് പിന്നിലെ താല്പ്പര്യം?.
സി ആര് : ഒട്ടും സുതാര്യമല്ല ഇന്ത്യയിലെ ആണവ പദ്ധതികള്. ആദ്യം തന്നേ ഇതെന്തോ പ്രതിരോധവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിഷയമായി ആണ് കണ്ടത്, അല്ലാതെ ഊര്ജ്ജവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടല്ല. ഒരിക്കലും ഓഡിറ്റിംഗ് ഇല്ല, ടെണ്ടര് നടപടികള് വേണമെന്നില്ല, ഇറക്കുമതി നടത്തുമ്പോള് ഇവര്ക്ക് എന്തു ന്യായം വേണമെങ്കിലും പറയാം, എന്തഴിമതിയും ചെയ്യാവുന്ന ഒരു വകുപ്പാക്കി നിര്ത്തിയത് അങ്ങനെയാണ്.
സുതാര്യതയില്ല ആ ഒറ്റ കാരണം കൊണ്ടു തന്നേ ജനങ്ങളുടെ വിശ്വാസ്യത നഷ്ടമാകും. അറ്റോമിക് എനര്ജി റെഗുലേറ്ററി ബോര്ഡ് എന്നൊരു സ്ഥാപനമുണ്ട്. നിലയങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാന്. നമ്മുടെ മലിനീകരണ നിയന്ത്രണ ബോര്ഡ് പോലെ ഒന്ന്. അറ്റോമിക് എനര്ജി കമ്മീഷന് ചെയര്മാനാണ് ഇവര് കാര്യങ്ങള് റിപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യേണ്ടത്. ചുരുക്കത്തില് പരീക്ഷ എഴുതുന്ന ആള് തന്നേ ചോദ്യപ്പേപ്പര് ഉണ്ടാക്കുകയും, മാര്ക്ക് ഇടുകയും, ജയിച്ചോ തോറ്റോ എന്ന് തീരുമാനിക്കുകയും, ചെയ്യുന്നത് പോലെയാണ്.
ലോകത്തൊരു സ്ഥലത്തും ഇത് പാടില്ല. പൊല്യൂഷന് കണ്ട്രോള് ബോര്ഡ് വ്യവസായ വകുപ്പിന്റെ കീഴില് വന്നാല് എങ്ങനെയിരിക്കും? വ്യവസായങ്ങള് മലിനീകരണം നടത്തിയാല് അതെപ്പറ്റി വ്യവസായ മന്ത്രിയോട് റിപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യുന്ന സംവിധാനമാനെങ്കില് എന്താണ് ഉണ്ടാവുക എന്ന് ആലോചിച്ചാല് മതി. അതിനേക്കാള് ഒക്കെ തീവ്രമാണ് ഇത്.[]
നിലയങ്ങള്ക്ക് ലീക്ക് ഉണ്ടായാല് മരിക്കുന്നവര് പോലും അതറിയില്ല എന്നതാണിതിന്റെ ഭീകരത. മണമോ ഒന്നുമില്ലല്ലോ. നിലയത്തിന്റെ തൊട്ടടുത്ത് ആളുകള് കുഴഞ്ഞുവീണ് മരിച്ചാലും അതിന്റെ കാരണം അറിയാന് സമയമെടുക്കും. അതുകൊണ്ട് പരിശോധനയൊക്കെ കര്ശനമായി സമയാസമയത്ത് നടക്കണം.
റെഗുലേറ്ററി സംവിധാനമൊക്കെ സ്വതന്ത്രമാക്കണം എന്ന് പ്രമുഖര് പറയുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. അറ്റോമിക് റെഗുലേറ്ററി ബോര്ഡിന്റെ പ്രസിദ്ധനായ മുന് ചെയര്മാന് ഡോ.എ. ഗോപാലകൃഷ്ണന് ഒക്കെ ഇതാവര്ത്തിച്ചു പറയുന്നുണ്ട്. ഇന്ത്യന് നിലയങ്ങളുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലെ മുഴുവന് തകരാറും അദ്ദേഹം വിശദമായി ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇത്രയും വിശദമായി അത് പഠിച്ച വേറൊരാള് ഉണ്ടായിരിക്കില്ല. ആണവ നിലയങ്ങളുടെ സുരക്ഷാ പ്രശ്നങ്ങള് പ്രധാനമന്ത്രിക്കോ മറ്റോ നേരിട്ട് റിപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയിലോ, സി.എ.ജി പോലെ സ്വതന്ത്ര നിലയില് പ്രവര്ത്തിക്കാവുന്ന സ്ഥാപനമോ ആക്കണമെന്നാണ് അദ്ദേഹം അഭിപ്രായപ്പെട്ടത്. അത് ചെവിക്കൊള്ളാന് സര്ക്കാര് തയ്യാറല്ല. അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാല് ഈ കള്ളത്തരങ്ങള് നടക്കില്ലല്ലോ.
ഹരീഷ്: സമരത്തിന്റെ ഭാവിയേപ്പറ്റി എന്തു തോന്നുന്നു?.
സി.ആര് : ഇതൊരു രാഷ്ട്രീയ സമരമാണ്. പണ്ടൊക്കെ നേതാക്കള് ജനങ്ങളെയാണ് രാഷ്ട്രീയം പഠിപ്പിച്ചിരുന്നത്. ഇന്ന് ജനങ്ങള് നേതാക്കളെ ജീവിതത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയം പഠിപ്പിക്കാന് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. യഥാര്ത്ഥ രാഷ്ട്രീയം അവരാണിപ്പോള് പഠിപ്പിക്കുന്നത്. അവരുടെ പ്രശ്നങ്ങളിലൂടെ ഉയര്ത്തുന്ന രാഷ്ട്രീയം. കുടിവെള്ളത്തിന്റെ, ഭൂമിയുടെ, ഊര്ജ്ജത്തിന്റെ ഒക്കെ രാഷ്ട്രീയം. പ്ലാച്ചിമടയിലും, ചെങ്ങറയിലും, അട്ടപ്പാടിയിലും എന്നപോലെ കൂടംകുളത്തും അത് നടക്കുന്നുണ്ട്.
വിജയിച്ച സമരങ്ങള് എടുത്താല് ഒരു കാര്യം കാണാം, മറ്റു വഴികള് ഇല്ലാത്ത സമരങ്ങളാണ് വിജയിക്കുക. രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടിക്കാരുടെ സമരങ്ങള് പലതും പൊളിയുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. അവര്ക്ക് ഇതല്ലെങ്കില് മറ്റൊന്ന് എന്ന ഓപ്ഷന് ഉണ്ട്. എന്നാല് കൂടംകുളത്തെ ജനങ്ങള്ക്ക് ഇതില് ഓപ്ഷന് ഇല്ല. ഈ സമരത്തില് പരാജയപ്പെട്ടാല് അവരുടെ കാര്യം പോക്കാണ്. അതവര്ക്കും അറിയാം. അതുകൊണ്ട് ഈ സമരം വിജയിച്ചേ മതിയാവൂ. ദൗര്ഭാഗ്യവശാല് കേരളത്തിലെ നേതാക്കള്ക്കാണ് ഇപ്പോഴും ഇത് തീരെ മനസിലാവാത്തത്.