നിയമം നടപ്പിലാക്കുന്ന പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാര്‍; നടപ്പിലാക്കേണ്ട നിയമവും ആളുകള്‍ നിര്‍ബന്ധിതമായി നടപ്പിലാക്കുന്ന സദാചാര നടപടികളും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം വേര്‍തിരിച്ചറിയേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്. പോലീസ് നടപ്പിലാക്കേണ്ടത് ഒന്നുകില്‍ നിയമസഭ രൂപം കൊടുത്ത നിയമങ്ങളോ അല്ലെങ്കില്‍ ഇന്ത്യന്‍ നീതിന്യായവ്യവസ്ഥ വ്യാഖ്യാനിച്ചിട്ടുള്ള നിയമങ്ങളോ ആണ്. എവിടെയൊക്കെ ഭരണഘടനാപരമായ അനുമതിയോടെ പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുള്ള നിയമങ്ങളുണ്ടോ, പോലീസ് അതിനെയാണ് അനുസരിക്കേണ്ടത്. ആ നിയമങ്ങള്‍ ലംഘിക്കുന്നവര്‍ക്കെതിരെയുള്ള നടപടികളാണ് എടുക്കേണ്ടത്.
കേരളത്തില്‍ സദാചാര പോലീസിങ്ങിന്റെ ഭാഗമായുള്ള ആക്രമണങ്ങള്‍ വര്‍ദ്ധിച്ചുവരുന്ന പശ്ചാത്തലത്തില്‍ 2012 ആഗസ്റ്റ് മാസത്തില്‍ കേരള പോലീസ് ഒരു സര്‍ക്കുലര്‍ ഇറക്കുകയുണ്ടായി. സദാചാര പോലീസിങ്ങിനെ നിയമം എങ്ങനെ നോക്കിക്കാണുന്നുവെന്നും, പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാര്‍ ഇത്തരം വിഷയങ്ങളെ എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നും സര്‍ക്കുലര്‍ വ്യക്തമായി നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്നു.
പോലീസ് തന്നെ നടപ്പിലാക്കാന്‍ മെനക്കെടാത്ത ഈ സര്‍ക്കുലര്‍ ഇപ്പോള്‍ വളരെ പ്രസക്തമാണ്. കേരള സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു പരിച്ഛേദം തന്നെയാണ് പോലീസ് എന്നതുകൊണ്ട് അവരും “നിയമ”ത്തിനേക്കാള്‍ “മോറലിസ”മനുസരിച്ചാണ് പെരുമാറാറ്.
നാട്ടുകാരെ സദാചാരം പഠിപ്പിക്കല്‍ പോലീസിന്റെ ജോലിയില്‍ പെട്ട കാര്യമല്ലെന്ന് ഈ സര്‍ക്കുലര്‍ വന്നിട്ടും അവര്‍ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ലെന്നാണ് “kiss of love” പരിപാടിക്കെതിരെയുള്ള ചില പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെ പ്രസ്താവനകള്‍ വായിച്ചപ്പോള്‍ തോന്നിയത്.
കേരള പോലീസിന്റെ വെബ്‌സൈറ്റില്‍ സര്‍ക്കുലര്‍ കിടക്കുന്നുണ്ട്. ഇംഗ്ലീഷില്‍ വായിക്കേണ്ടവര്‍ക്ക് താഴെയുള്ള ലിങ്കില്‍ പോയാല്‍ മതിയാകും. http://www.keralapolice.org/newsite/pdfs/circular/circular_2012/cir_27_2012.pdf
സര്‍ക്കുലറിന്റെ മലയാളപരിഭാഷയിലേക്ക് ….
നമ്പര്‍. 56/ക്യാമ്പ്/എസ്.പി.സി./2012
പോലീസ് ഹെഡ്ക്വാര്‍ട്ടേഴ്‌സ്,
കേരളം, തിരുവനന്തപുരം
തിയ്യതി: 31.08.2012
വിഷയം: സദാചാര പ്രവര്‍ത്തനമായി ചിത്രീകരിക്കുന്ന ക്രിമിനല്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കെതിരെയുള്ള നിയമപരമായ നടപടി. ഇതു സംബന്ധിച്ച് നല്‍കിയ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍:
സംസ്ഥാനത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലും സ്വയം പ്രഖ്യാപിത വ്യക്തിപരമായ പെരുമാറ്റച്ചട്ടങ്ങള്‍, ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയോ, ബലം പ്രയോഗിച്ചോ, കൈയേറ്റം ചെയ്‌തോ, പരിക്കേല്‍പിച്ചോ, കൊലപാതകം തന്നെ നടത്തിയോ അടിച്ചേല്‍പിക്കുന്ന സംഭവങ്ങള്‍ അരങ്ങേറുന്നുണ്ട്.
ഇത് പൗരന്റെ സ്വകാര്യതയിലേക്കും, വ്യക്തികളുടെ സ്വകാര്യ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്കുമുള്ള കടന്നുകയറ്റമായി മാറുന്നുണ്ട്. സാധാരണയായി “സദാചാര പോലീസിങ്ങ്” എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ നിയമവിരുദ്ധ പ്രവൃത്തിയുടെ പൊതുപ്രത്യേകത ഏതാനും ചില വ്യക്തികളോ ഗ്രൂപ്പുകളോ അവര്‍ സ്വയം പ്രഖ്യാപിച്ച പെരുമാറ്റച്ചട്ടങ്ങള്‍ ബലമായി മറ്റുള്ളവരുടെ മേല്‍ അടിച്ചേല്‍പിക്കുന്നു എന്നതാണ്.
പലപ്പോഴും ഇത് സ്ത്രീകള്‍ക്കെതിരെയാകുന്നു. ഇത്തരം പ്രവര്‍ത്തികള്‍ നിയമം അനുവദിക്കുന്ന ക്രമസമാധാനപാലനത്തില്‍ പെടില്ല. വാസ്തവത്തില്‍ ഇത്തരം ചെയ്തികളെ വിളിക്കാവുന്നത് ഭീഷണി, നിര്‍ബന്ധപ്രേരണ, കരുതിക്കൂട്ടിയുള്ള ബലപ്രയോഗം, അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കല്‍ എന്നാണ്. (intimidatory, compulsive, conformtiy enforcement (ICCE)
ഒരു കാര്യം വ്യക്തമായി മനസ്സിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്; നമ്മെപ്പോലുള്ള ഒരു ജനായത്ത സമൂഹത്തില്‍ എന്താണ് നിയമവിധേയമല്ലാത്തതായി മാറുന്നത് എന്ന് നിയമം വ്യക്തമായി നിര്‍വ്വചിക്കുന്നുണ്ട്. ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടന പൗരന്മാര്‍ക്ക് ചില സ്വാതന്ത്ര്യങ്ങള്‍ ഉറപ്പുനല്‍കുന്നുണ്ട്.
ആ സ്വാതന്ത്ര്യമുപയോഗിച്ച്, ഒരു പൗരന്‍ ഏതെങ്കിലും പ്രവൃത്തി ചെയ്യുമ്പോള്‍; ആ പ്രവൃത്തി നിയമം അനുശാസിക്കുന്നതാണോ അല്ലയോ എന്ന കാര്യം നിയമത്താലോ നിയമം ഉപയോഗിച്ചു കൊണ്ടോ മാത്രമേ തീരുമാനിക്കാനാകൂ. പൗരന്മാര്‍ നിയമവിധേയമായി അത്തരം അടിസ്ഥാന സ്വാതന്ത്ര്യം വിനിയോഗിക്കുമ്പോള്‍, ഒരു വ്യക്തിക്കോ സംഘത്തിനോ അവരുടെ സ്വയം പ്രഖ്യാപിത സദാചാര മാനദണ്ഡങ്ങള്‍ അവര്‍ക്കുമേല്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കാനാവില്ല. അത്തരം നിയമവിരുദ്ധ കടന്നുകയറ്റങ്ങളെ ഇന്ത്യന്‍ പീനല്‍ കോഡും, മറ്റു നിയമങ്ങളും ക്രിമിനല്‍ കുറ്റകൃത്യമായിട്ടാണ് നിര്‍വ്വചിക്കുന്നത്.
അടുത്ത പേജില്‍ തുടരുന്നു
പ്രവര്‍ത്തികളല്ല “മോറല്‍ പോലീസിങ്ങ്”. മറിച്ച്, ഇത്തരം പ്രവര്‍ത്തികള്‍ക്ക് പ്രേരണയാകുന്നത് കടുത്ത സാമൂഹ്യവിരുദ്ധ പ്രവണതകളോ, അടിസ്ഥാന ഭരണഘടനാ മൂല്യങ്ങള്‍ക്കെതിരെ നിലകൊള്ളുന്ന ഇടുങ്ങിയ, സാമുദായിക, ഫണ്ടമെന്റലിസ്റ്റ് അജണ്ടകളുള്ളവരോ ആണ്.
നിയമം നടപ്പിലാക്കുന്ന പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാര്‍; നടപ്പിലാക്കേണ്ട നിയമവും ആളുകള്‍ നിര്‍ബന്ധിതമായി നടപ്പിലാക്കുന്ന സദാചാര നടപടികളും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം വേര്‍തിരിച്ചറിയേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്. പോലീസ് നടപ്പിലാക്കേണ്ടത് ഒന്നുകില്‍ നിയമസഭ രൂപം കൊടുത്ത നിയമങ്ങളോ അല്ലെങ്കില്‍ ഇന്ത്യന്‍ നീതിന്യായവ്യവസ്ഥ വ്യാഖ്യാനിച്ചിട്ടുള്ള നിയമങ്ങളോ ആണ്. എവിടെയൊക്കെ ഭരണഘടനാപരമായ അനുമതിയോടെ പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുള്ള നിയമങ്ങളുണ്ടോ, പോലീസ് അതിനെയാണ് അനുസരിക്കേണ്ടത്. ആ നിയമങ്ങള്‍ ലംഘിക്കുന്നവര്‍ക്കെതിരെയുള്ള നടപടികളാണ് എടുക്കേണ്ടത്.
മേല്പറഞ്ഞതിനു വിരുദ്ധമായി, ഏതെങ്കിലും സംഭവത്തില്‍ ഭീഷണി, നിര്‍ബന്ധപ്രേരണ, കരുതിക്കൂട്ടിയുള്ള ബലപ്രയോഗം, അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കല്‍ (ICCE) എന്നിവ നടന്നിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ കര്‍ക്കശമായി ഇടപെടേണ്ടതാണ്. “മോറല്‍ പോലീസിങ്ങ്” എന്നു വിളിക്കുന്ന ക്രിമിനല്‍ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ അപകടത്തെയും കുടുക്കുകളെയും കുറിച്ച് പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍ നിര്‍ബന്ധമായും ബോധമുള്ളവരായിരിക്കണം.
ബാക്കിയുള്ള സമൂഹത്തേക്കാള്‍ ഉയര്‍ന്ന സദാചാരമാണ് തങ്ങളുടേതെന്ന് പറയുന്നവര്‍, നിഷ്‌കളങ്കമായോ, നിര്‍ദോഷമായോ ഏര്‍പ്പെടുന്ന പ്രവര്‍ത്തികളല്ല “മോറല്‍ പോലീസിങ്ങ്”. മറിച്ച്, ഇത്തരം പ്രവര്‍ത്തികള്‍ക്ക് പ്രേരണയാകുന്നത് കടുത്ത സാമൂഹ്യവിരുദ്ധ പ്രവണതകളോ, അടിസ്ഥാന ഭരണഘടനാ മൂല്യങ്ങള്‍ക്കെതിരെ നിലകൊള്ളുന്ന ഇടുങ്ങിയ, സാമുദായിക, ഫണ്ടമെന്റലിസ്റ്റ് അജണ്ടകളുള്ളവരോ ആണ്.
ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടന പൗരന്മാര്‍ക്ക് ചില സ്വാതന്ത്ര്യങ്ങള്‍ ഉറപ്പുനല്‍കുന്നുണ്ട്. ആ സ്വാതന്ത്ര്യമുപയോഗിച്ച്, ഒരു പൗരന്‍ ഏതെങ്കിലും പ്രവൃത്തി ചെയ്യുമ്പോള്‍; ആ പ്രവൃത്തി നിയമം അനുശാസിക്കുന്നതാണോ അല്ലയോ എന്ന കാര്യം നിയമത്താലോ നിയമം ഉപയോഗിച്ചു കൊണ്ടോ മാത്രമേ തീരുമാനിക്കാനാകൂ.
എപ്പോഴൊക്കെ അത്തരം ക്രിമിനല്‍ പ്രവൃത്തിയെക്കുറിച്ച് പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന് വിവരം ലഭിക്കുന്നുവോ, അപ്പോള്‍ തന്നെ കേസ് രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്യുകയും, വേഗതയോടെയും, കാര്യക്ഷമതയോടെയും കേസന്വേഷിക്കുകയും വേണം. ഇത്തരം കേസുകള്‍ ഔപചാരിക പരാതിക്കായി കാത്തിരിക്കാതെ രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്യുന്നതാണ് ഉചിതം.
ആവശ്യമെങ്കില്‍ ക്രിമിനല്‍ നടപടി ചട്ടങ്ങളിലെ അതിക്രമിച്ചുകടക്കല്‍ (സെക്ഷന്‍ 324), കയ്യേറ്റം/പരിക്കേല്‍പ്പിക്കല്‍ (സെക്ഷന്‍ 323,326), വധശ്രമം (സെക്ഷന്‍ 307), കൊലപാതകം (സെക്ഷന്‍ 302), പിടിച്ചുപറി (സെക്ഷന്‍ 390), കൊള്ള (സെക്ഷന്‍ 395) തുടങ്ങിയ വശങ്ങളും വകുപ്പുകളും ഉപയോഗിച്ചും ഉള്‍പ്പെടുത്തിയുമായിരിക്കണം കേസുകള്‍ രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്യേണ്ടത്.
സാഹചര്യം ആവശ്യപ്പെടുന്നുവെങ്കില്‍ സെക്ഷന്‍ 153, 153 എ, 153 ബി എന്നിവയും ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ്. നിയമം അനുശാസിക്കുന്നതും ആവശ്യമായതുമായ ക്രിമിനല്‍ വകുപ്പുകള്‍ ചേര്‍ക്കുന്ന കാര്യത്തില്‍ ഒരു കാരണവശാലും വെള്ളം ചേര്‍ക്കാന്‍ പാടില്ല. എവിടെയെല്ലാം അവശ്യമുണ്ടോ അവിടെയെല്ലാം നീതിയുക്തവും, കാര്യക്ഷമവുമായ നിയമനടപടികള്‍ സ്വീകരിക്കണം.
കേരള ആന്റി സോഷ്യല്‍ ആക്റ്റിവിറ്റീസ് (പ്രിവന്‍ഷന്‍) ആക്ട് 2007 ഉം ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ്. നിയമങ്ങള്‍ കര്‍ക്കശമായും, കാര്യക്ഷമമായും നടപ്പിലാക്കിയാല്‍, സമൂഹത്തിന് ഭീഷണിയായ ഇത്തരം പ്രവൃത്തികള്‍ ഫലപ്രദമായി തടയാനാകും.
അങ്ങിനെ നിയമങ്ങള്‍ നടപ്പിലാക്കുമ്പോള്‍, ആവശ്യമായ വിവരങ്ങള്‍ തക്ക സമയത്ത് നല്‍കി പൊതുജനം പോലീസുമായും നിയമ ഏജന്‍സികളുമായും സഹകരിക്കണം.
മറ്റൊരു സാധ്യതയുമില്ലെങ്കില്‍ വ്യക്തിയെയോ സ്വത്തിനെയോ പ്രതിരോധിക്കാനും, ക്രിമിനല്‍ പ്രവര്‍ത്തനം തടയാനുമുള്ള ചുമതലയിലേക്കുയരാന്‍ പോലും നിയമം ജനങ്ങളെ അനുവദിക്കുന്നുണ്ട്. അത്തരം ജനങ്ങളുടെ പ്രവര്‍ത്തനവും ഭീഷണി, നിര്‍ബന്ധപ്രേരണ, കരുതിക്കൂട്ടിയുള്ള ബലപ്രയോഗം, അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കല്‍ (ICCE) എന്നതും വേര്‍തിരിച്ച് വ്യക്തമായി മനസ്സിലാക്കണം.
പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാര്‍ സ്വയം “മോറല്‍ പോലീസിങ്ങി”ന്റെ കെണിയില്‍ വീഴാതിരിക്കേണ്ടതും, “നിയമനടപടികള്‍” ക്കു പകരം “മോറല്‍ നടപടികള്‍” തേടാതിരിക്കേണ്ടതും പ്രധാനമാണ്. ഏതെങ്കിലും ഒരു കാര്യത്തിനെതിരെ നിയമപരമായ നടപടി എടുക്കണോ എന്ന സംശയം പോലീസുദ്യോഗസ്ഥന് തോന്നുന്ന പക്ഷം; ആ കാര്യം, ഇന്ത്യന്‍ ക്രിമിനല്‍ നടപടി ചട്ടങ്ങളിലോ മറ്റേതെങ്കിലും പ്രസക്തമായ ക്രിമിനല്‍ നിയമത്തിലോ അതിനെ കുറ്റകൃത്യമായി നിര്‍വ്വചിച്ചിട്ടുണ്ടോയെന്ന് പരിശോധിക്കുക എന്ന ഏക വഴിയേ ഉള്ളു.
സ്‌റ്റേറ്റ് പോലീസ്
To All Officers in List “B”
Copy to : CAS to all officers in PHQ, Circular File.